Met drie uur rust op de zesendertig ben ik vervolgens alweer op de been. Deze zaterdagavond organiseert Lebowski Publishers de nieuwe release van Nederlandse vertalingen van het werk van Henry Charles Bukowski. Ik heb mij voldoende verdiept in de man om eens polshoogte te komen nemen. Kijken of we vanavond het ware gezicht van Bukowski te zien en te horen zullen krijgen. Eens kijken of we tot de kern van de zaak kunnen komen. gesteund door de goedzak James Worthy ben ik namelijk op zoek naar de integere man. Mijn zoektocht gaat vanavond door. Na een flinke bak koffie raap ik mijzelf bij elkaar en ga ik ervoor.
Als ik op mijn stalen fiets kom aanrossen ziet chefke Oscar van Gelderen me al aankomen. Wat een gouden entree. In zijn Ramones T-shirt blijft hij de eeuwige aanvoerder van de Punk. Hij voelt de bui al hangen en schiet naar binnen. Ik ben een beetje aan de late kant maar dat deert niet. Ik leg mijn centen bij de entree op de toonbank en ga binnen op zoek naar de beloofde Schultenbrau en kip met appelmoes. De appelmoes laat ik voor wat het is, maar de kip en de Schulty wil ik wel. Opperhoofd van Gelderen duikt weer op en maant de uitdeelmeisjes tot het beperken van de Schultyblikjes tot 1 pp. Dan stormt hij weer weg en duikt er een arme hipster om de hoek die zijn bier over hem morst. He is not amused.
Ik glimlach en vraag het uitdeelmeisje of ik nog een blikje mag. Geen enkel probleem. Ik neem plaats in de hoofdzaal en geniet van mijn lekkere kip als ontbijt. Ondertussen kijk ik naar een lezing van Henry uit 1980 op het grote scherm. Als de lezing is afgelopen mag DJ Trish Trash plaatjes draaien. Joy Division - Disorder gaat er altijd in als koek.
Host van vanavond is Willem Bosch en hij neemt even kort de huisregels met ons door. Drink veel is het devies! Check. Ik loop naar de bar en bestel drie biertjes. Dan ben ik voorlopig wel even tevreden denk ik zo. Stella Bergsma AKA Einsteinbarbie mag als eerste voordragen vanavond. Beetje tipsy van de rode wijn verdient ze haar eerste punten. Ze brengt me echter tot woede door iedereen aan te bevelen Bukowski eigenlijk in het Engels te lezen, maar vervolgens zelf wel in het Nederlands voor te dragen. Daar kan ik dus helemaal niets mee. Ik wil opstaan en gaan schreeuwen, maar ik neem bitter nog maar een goede teug van mijn tweede glas bier.
De volgende spreker is 'bejaarde debutant' Leo Verheul, zo grapt hij zelf. Schrijft over puberseks waar de zaal om moet lachen. Gezwollen lid, rits open. Dat soort geneuzel. Ik luister al niet meer. Een vijftigjarige Break Out redacteur. Daar zijn mijn oren zeer allergisch voor. Pardon my honesty.
Simon de Waal heeft het voorwoord van Pulp geschreven. Ik ben benieuwd wat hij erover zal vertellen. Achter me roept een jongen:
"Het enige werk van hem dat ik halverwege heb weggelegd". Typisch. Ook de NRC gaf het twee weken terug de minste sterren van alle vertalingen. Van Bukowski's romans is het mijn persoonlijke favoriet. Even vrees ik dat ook de Waal niet helemaal de goede kant op gaat. Maar zodra hij over de oude stervende Henry begint slaat hij de spijker op zijn kop en hang ik aan zijn lippen. Zijn slotzin met abrupte stilte doet de zaal even rillen. Wow de avond is officieel begonnen.
Er is ook livemuziek vanavond van de enige echt Kees Meijveld. Hij zet even zijn Bluesy kant neer en damn ik vind het nog mooi ook. Helaas begint zijn microfoon langzaam af te zakken richting de grond. Is er geen roadie in de zaal? Moet ik het doen? Het liedje is al voorbij. Host Willem Bosch verontschuldigd zich en beloofd dat het niet meer zal gebeuren.
Dan is het podium voor Omar Dahmani. Altijd een goede performer. Take it away eeuwige debutant! Maak je maar geen zorgen je bent er sneller dan ik. Ik kondig al sinds 2006 mijn debuut aan. Toen zat je volgens mij nog niet eens op de middelbare school. De Oerknal (goeie titel) gaat inmiddels over lijpe mocrostreken in contrast tot een tragische ziekte in de familie. Ik herken de thema's. Ik heb ze ook tot literatuur proberen te vertalen. Heb ook die alweer overboord getost. Maar nogmaals je komt er wel! Eerlijk.
Dan is het moment supreme! Arie Boomsma. Gaat gedichten van Henry voordragen IN HET ENGELS! Het klinkt als engelenzang! Inclusief een diepe stem. Hemels!
Nienke 's Gravemade leest haar fantasie met Henry voor. Inclusief een wipbeurt met een fles whisky op de achterbank van zijn auto. Ze vat alles samen waar ik het minst mee op heb bij de man. Toch is dit wat hem zo populair maakte bij het grote publiek. Geil hoor Nienke. Nou nou nou. Wat heb jij Women goed bestudeert. Chapeau!
Erik Jan Harmens heeft ooit Wachner beluistert in een stomdronken bui bij een maat in Amsterdam noord. Daar fantaseerde hij vervolgens over seks met een meisje. Oh boy. Nog maar drie bier erbij halen. Dit gaat alweer de verkeerde kan op. Die intonatie van die man ook. Zijn handelsmerk wat de lachers op zijn hand werkt. Mijn ballen krimpen ervan.
Tussendoor krijgen we ook wat filmpjes met poëzie van Bukowski te zien. Die zien er verdomt goed uit en maakt de avond tot een spectaculaire show. Het wordt nog eens professioneel hier!
Volkskrantjournalist John Schoorl was een paar weken geleden op bezoek bij het laatste familielid van de schrijver uit Duitsland (Daar is Bukowski geboren voor hij als baby over kwam naar de States): Heinrich Fett uit Andernach. Zijn ode aan Heinrich en diens geboortestad is wel oké. Hij krijgt in ieder geval aan het einde van de avond onverwachts een schouderklopje van me. Fucks em up every time!
Kees komt terug voor een liedje! Dit keer geen toffe Blues maar meer Passenger-gejank. Ik ben daar zo klaar mee. Besluit maar eens een bezoekje aan het toilet te brengen. Die zeven bier beginnen tegen de blaas te leunen. Maxim Hartman is er blijkbaar ook vanavond. Daar kom ik achter als ik een toilethokje in wil stappen en hij mij met zijn elitaire houding opzij duwt en voorrang neemt. Bedankt hè!
Terug naar de zaal kom ik Spunkjournalist Yves Leroi tegen (Arie Boomsma voor President). Hij erkent mij als één van de weinige vanavond. Yes! denk ik, mijn steun vanavond. Hij zal mijn dronken woede wel de goede kant op sturen. Hij is ook schrijver. Hij begrijpt dat. Laten we samen op zoek gaan naar de kern van dit verhaal! Hij is een beetje van slag dat zijn eindredacteur alweer van persoon is gewisseld.
"Ja", zeg ik: "Die verwisselen sneller dan de toiletrolletjes op het kantoortoilet. Doe je niks aan!"
We hebben het even over die goede ouwe Henry. We zijn het erover eens dat het tof voor hem is, dat hij na jaren afzien uiteindelijk toch nog succes en aandacht had. Yves vraagt naar mijn favoriete schrijver. Dat is makkelijk: Tim Krabbé! Een Nederlandse grootmeester! Kan hem Krabbé's werk zeer aanraden. En Hunter Thompson, maar dat is logisch! Ik mag Yves wel. Dus ik haal weer drie bier. Maar twee zijn voor hem en zijn vriendin. Dat is wel zo sociaal!
De pauze is voorbij en Alex Boogers gaat het podium op. Hij is beknopt.
Naima El Bezaz neemt hem over en begint meteen te klagen: "Nouhouhou waar is mijn onthaal?"
Ik krijg er plaatsvervangende schaamte van. Ze gaat een seksverhaaltje voorlezen vanuit het oogpunt van de man (Correctie: vanuit perspectief Bukowski, het is een voordracht uit Women, vertelt Oscar mij later. Was duidelijk afgeleid). Want zij snapt precies hoe dat in zijn werking gaat. Mensen beginnen vooraan er doorheen te lullen: "Vooraan zitten duidelijk een paar slappe lullen, want die zitten niet te luisteren" beklaagt ze verder.
Nee vind je het gek!? Tot slot merkt ze nog op dat ze maar godvergeten blij is dat haar moeder vanavond niet in de zaal is. Iets met taboes in een cultuur doorbreken enzo. Mijn god lieve Naima mijn zegen heb je! Maar ik wil meer horen dan voordrachten over penetratie. Sorry!
Justine le Clercq komt even op haar high horse het podium op. Deze intellectuele kenner gaat ons dronkaards vanavond even flink vernederen. Want we moeten uit haar stuk een referentie naar Henry herkennen. We zijn schuldig! Jij wint! Ik heb geen idee welke het was. Boehoehoe ik moet me schamen!
Jerry Hormone merkt dat zijn P's nogal ploppen in de microfoon vanavond: "PIEMEL! PLOPPER! PLASSER!" Kijk jongens en meisjes dit is entertainment voor jong en oud! Hij is het vriendke van de befaamde Elfie Tromp (die van Goeroe)! En ze wordt schaamrood terwijl hij over banale telefoonfoto's tijdens familiediners begint. Kijk van dit soort vlugge prikkelende voordrachten wordt ik weer scherp! Ik wil meer dan een piemel in een kut!
Janneke van der Horst heeft het voorwoord van Fuck Machine geschreven. Wat lees je schattig voor. Ik zou het er ook moeilijk mee hebben hoor. Eerlijk.
Hugo Borst wil ook een ode doen aan de prachtige Poëzie. Maar Arie Boomsma was hem voor met zijn diepe stem en Engelse voordracht. Borst erkent zijn grotere en het siert hem. Ook doet hij een verzoek aan de uitgever meer gedichtenbundels te vertalen. Daar ben ik het mee eens. In Bukowski's poëzie zit de ware emotie.
Auke Hulst is vanavond niet aanwezig. Maar is via een videoboodschap toch nog muzikaal aanwezig. Sorry ik moet weer plassen knul! Klote emo!
Als Khalid Boudou aan het voordragen is ben ik nog druk bezig met bier bestellen. Sorry Khalid ik kan maar één ding tegelijk. Maar ik hoor dat het over kip met appelmoes gaat. hmmmm jammy!
Mick Johan. Een Haagse postbode. Dat scoort altijd op deze avonden! Hoofdredacteur geweest (?) van Vice Magazine. Nooooo! Weer beginnen mijn ballen spontaan te krimpen vanavond. Maar zijn verhaal over een radicale rechtse stalker boeit me. Hij heeft ook een tijd lang post moeten bezorgen voor Marco Frank Ferdinand Woesthof. Toen zijn vrouwe Guusje Nederhorst tragisch kwam te overlijden vond hij het pijnlijk voor Ferdinand om bepaalde post met haar naam nog af te moeten leveren. Deze heeft hij toen zelf gehouden en later ongeopend weggegooid. Hij sluit af dat hij hoopt hierdoor wel nog kans maakt op zijn ticket to heaven. Geen zorgen voor je jongen. Arie zorgt daar hoogstpersoonlijk voor. Een zeer mooie voordracht!
Dan volgt er een spoken word trailer van niemand anders dan MoFo Tom Waits. Een groot fan van al het werk van Henry. This is as bad ass as it gets!
Thomas Heerma van Voss sluit de voordrachten vanavond af. Hij kiest het fragment uit Woman over Nicole en draagt deze voor in het Nederlands. Waar is je eigen schwung Thomas? Saaie lul!
Sticks sluit de boel muzikaal af met iedereen uit hun stoel en zijn of haar handen in de lucht. Graag wil ik op het podium klimmen om mijn korte notes als samenvatting van de avond mee te geven. Verser van de pers kan het niet. Maar hoeveel ruimte is er voor spontaniteit vanavond? En eerlijk? Hoeveel ballen heb ik nou werkelijk? Dat bedoel ik!
Yves overhandigt mij nog een biertje. Tijd om te concluderen wie Henry nou echt was. Mensen konden het de hele avond al tussen de lippen door lezen. Henry Charles Bukowski was geen macho. Maar een kwetsbare poet. En bovenal een lelijke motherfucker. Net zoals ik. Daarmee zul je het motte doen in het leven. No biggie. Maar wie hier kan ons vanavond nog meer vertellen over goeie ouwe Henry? Dat is er maar één. En die heeft net de sterren van de hemel gesproken! Arie Fucking Boomsma! Ik leg mijn missie voor aan Yves:
"Ik ben heel erg benieuwd naar Arie's visie! En daarnaast ben ik op zoek naar het antwoord op de kwestie: De integere man! Wie beter dat te vragen dan de heer himself vind je ook niet?"
Yves 'Arie for president" Leroi voelt deze missie aan als een dierbare zaak. We gaan hem samen zoeken. Let the quest for the holy grail begin! Fleur, de vriendin van Yves, begint een beetje nerveus te worden:
"Wat moeten we dan als openingszin tegen Arie zeggen?" vraagt ze aarzelend.
"Maak je maar geen zorgen Fleur, die openbaart zich vanzelf! Let's go!" antwoord ik.
Maar na heel wat rondjes door het gebouw begint Yves de hoop een beetje op te geven. Zoals Henry op zoek was naar de Red Sparrow, zijn wij op zoek naar Arie! Ik ben Nicky Belane en we moeten deze zaak kraken! Maar Arie blijkt allang te zijn vertrokken. Ik geef nog niet op. Dit is niet waar dit mag eindigen. Ik ga belangrijke pionnen van vanavond aan de tand voelen. Er moet meer aan het licht komen! Maar eerst nog een ronde bier! Yves en Fleur willen roken. Prima ik ga wel solo! Ik probeer de host Willem Bosch:
"He Willem. Ik ben van die avond in de buurvrouw! Weetjewel? Ja leuk! die avond dat je twee dames mee naar huis nam en ik stomdronken braaf rechtsomkeert maakte naar huis, naar mijn vrouw. She was not amused en gooide mijn schoenen uit het raam. Warm nestje was dat zeg! Maar hé even ter zaken! Ik ben op zoek naar Arie! Ik ben op zoek naar antwoorden!"
Willem weet het ook niet. Ik prijs de presentatie van vanavond:
"Lekker tempo vanavond Willem!"
-"Mocht van mij nog wel strakker hoor! Maar je bent bezig met een artikel, kan ik dat ook nog ergens lezen dan?"
"Ja dat komt zeer zeker je kant op!"
-"Voor wie schrijf jij dan?"
"Voor mezelf!" Dat doet hem nog minder. Zijn interesse daalt naar het vriespunt. En ik zie het:
"Het is oke Willem! Ik ga weer verder op zoek naar antwoorden. Houdoe!"
Ik loop naar boven en Yves komt achter mij aan gesprint. Buiten adem maakt hij zich zorgen dat hij hét moment heeft moeten missen. Ik moet hem slecht nieuws verkopen. Yves vindt het nu ook echt niet meer leuk.
"Nee niet opgeven Yves! We moeten antwoorden hebben Goddammit!"
Ik zie de angst in zijn ogen:
"Ja ik weet het Yves! Wat ik allemaal brabbel slaat nu nergens op. Maar heb geduld mijn jongen! Straks op papier! It all makes sense then! Trust me!!"
-"Ik ga liever naar huis"
Ik schud hem de hand en ga manisch verder. Alleen. Misschien weet opperchefke Oscar meer! Ik stap op hem af en zeg dat ik op zoek ben naar Arie.
"Die is denk ik roken".
-"Nee al gechecked! Maar ik moet hem hebben. Ik ben op zoek naar antwoorden! En Arie heeft ze. Maar nu blijkt hij gewoon al tussenuit"geknepen te zijn!
"Zul je net weer zien he"
-"Ik ben namelijk op zoek naar de integere mannen van deze wereld".
"Ja dan heb je met mij en Arie er al twee", merkt Oscar droog op.
Hij steekt zijn hand uit. Ik schud hem en stel mezelf voor. Ik doe dat altijd. Denk nog altijd dat hij niet weet wie ik ben. Het is ook wel weer even geleden dat dat wij elkaar zagen. Twee jaar denk ik.
-"Tof dat je terug tweet Oscar, dat dan weer wel" (Deze opmerking is bedoelt om te zorgen dat hij weet wie hij voor zich heeft, een controlevraag als het ware)
"Ja dat weet je toch. Maar als je het niet erg vind ga ik even verder. Netwerken. Je begrijpt het wel!"
-"Ja moet je vooral doen Oscar! Ik ga verder met mijn verhaal!"
"Is goed jongen! En geen bier over mij heen gooien he!"
Mijn ogen worden groot:
-"Zal ik nooit doen Oscar. Zo ben ik niet. Echt niet! Erewoord!"
Ik begin een trend te herkennen hier vanavond. Korte antwoorden. Waarschijnlijk zijn ze bang dat ik zure stukken voor ThePostOnline schrijf. Met heel mijn fucking leven niet! Dat is niet mijn missie. Ik zoek gewoon naar antwoorden! Deze had ik trouwens nog niet gezien. Dat van iedereen mijn goeie makker Bert Brussen even gaat vertellen dat ze niet zo kleinzerig moeten doen. Mijn hemeltje lief zeg. Want Bert incasseert zelf ook altijd zo goed. Enfin! Adieu Oscar! Eeuwige liefde. Leuk dus dat je op tweets reageert. Geeft de burger moed! Jij en Arie: integere mannen. Check! Dear God waar is Arie!? Wie is er nog meer? Ik zie Nienke staan. Maar eens vragen. Nienke weet het ook niet. "Hij is of daar of naar huis. Ook niet? Sorry dan weet ik het echt niet", zegt ze. ARIE!!!! NEEEEEE. Ze is lief tegen mij. Sorry dat ik zo naar deed over je Women-betoog Nienke. Je bent een schat! Het zijn ook maar rauwe observaties. Niks ernstigs.
Ah daar is Elfie Tromp!
"NEE!" roept ze.
Oke...
Gelukkig draait DJ Trish Trash momenteel Love Will Tear Us Apart. Nog meer Joy Division Goedzo DJ! High Five! *Pats!
Daar is Orie van Gelderen. Ze zit op een trapje te tekenen. Niet doen! Integer blijvwn. Doorlopen en vlug. De spoeling wordt dun. Zelfs Hugo Borst gemist. Dat was de sleutel! Hij had de wederzijdse respect.
Plotseling sta ik buiten in een afvoerputje te piesen en bewust niet op de dansvloer. Althans dat neem ik dan maar aan. Eerlijk blijven aan jezelf. Dat is belangrijk. Dit moment van reflectie is wellicht het moment dat ik overweeg de handdoek maar in de ring te gooien. Arie is al lang en breed thuis de Bukowski bijbel aan het lezen. Waarom zeggen Nederlanders eigenlijk Bukovski en niet Bukowski? We zeggen toch ook niet Lebofski? Voor twaalf uur iedereen naar huis. Het is zo een avond. Ik voel me eenzaam in deze missie. Geen Meltyman. Die kon vanavond niet aanwezig zijn. Ik leun op dat soort kameraden: Voor de balans. Ze zorgen ervoor dat het vuur aangewakkerd blijft. Zo een gelijkgestemde haalt de meest manische energie naar boven. Mocht je ooit zo een doerak in je leven tegenkomen: Koester hem. Anders slaap je voor je dertigste nog gigantisch in.
Toch nog één biertje drinken voor ik af taai. Ik zie Hugo Borst toch nog staan. Maar ik durf niet meer. Ik kan niet nog meer dronken vernederingen aan. Je weet waar dit verhaal toe lijdt: Dead end. Maar toch, een mogelijke klap op je smoel kan nog wat beweging in dit plot brengen. Wie weet? Waar is James Worthy eigenlijk? Over integere stukken gesproken. Hij zei dat hij hier zou zijn vanavond. Ach fuck it:
"He Hugo!"
"Rot op Amsterdamse vlegel!"
Ik begin te kruipen. Nico Dijkshoorn all over again...
Ik zie Oscar nu samen met zijn vrouw. Nee niet doen! Stop nou maar gewoon. Ik at mijn bier en waggel richting de uitgang. Ik maak mijn fiets los en kijk nog één keer achterom. Oscar, Willem, vriendin van Willem en Mick Johan. Toch maar even dag zeggen dan. Als de keurige jongen die je bent:
"Dag allemaal en een fijne avond! Dag Willem, dag vriendin van Willem, Dag Postoffice boi. Goed stuk van je. Ik liet er een traantje bij en dat heb ik niet snel. Oscar kan het weten! Dag Oscar."
"Geen bier over me gooien Kurt", is Oscar's laatste repliek.
"Niet zo flauw Oscar!"
Oscar draait zich weg. Willem doet het woord nog uit beleefdheid:
"Oscar mag dat: flauw doen."
Ik haal mijn schouders op.
Ik wend me nog even tot Mick Johan die nog onbevangen opgewekt reageert op complimenten:
"Ga zo door jongen. Ik kijk uit naar meer! Take care. Fijne avond!"
Voor twaalf uur naar huis. Gossie. Blijkbaar worden we allemaal een dagje ouder. Maar godverdomme Arie ik blijf zoeken naar mijn antwoorden! En dan die stekende vraag van de heer Willem Bosch vanavond: "Voor wie schrijf je" is misschien nog wel de absolute kern van het verhaal vanavond. Of je bent niemand of je bent van de tegenpartij of allebei! En dan willen de meesten niks met je te maken hebben. Nou mooi is dat! Herinner wat ome Henry zei in zijn "So you wanna be a writer" gedicht:
Don't do it. unless it comes out of your soul like a rocket,
There is no other way. And there never was.
En zo is het ook vanavond. Ik doe dit voor helemaal niemand. Het komt zo nu en dan als een wervelstorm eruit waaien en daarmee zul je het moeten doen. Je leest dit dan ook omdat het vuur in mijn ziel vanavond weer heel even vlamde in mijn tevergeefse zoektocht naar mijn antwoorden. Waarna het zich vervolgens op het spreekwoordelijk papier stortte. Niets meer. Niets minder.
Fin.
No comments:
Post a Comment