50 / 50

better to burn out than to fade away...

Om nabij de twee weken is er een moment dat ik even op zijn facebook pagina kijk. Andere mensen zetten met mate wat berichtjes op zijn pagina. Verder blijft het stil. Ik vind her en der nog wat foto's en wil hem dan taggen maar doe het toch maar niet. Andere vrienden krijgen dat binnen en dat ik weet niet of dat roering geeft.

Toch hoop ik dat de pagina voor altijd blijft staan en daar met gezonde verstand mee omgegaan wordt. Het is raar, ook zijn telefoonnummer blijft in mijn telefoon staan. Na Facebook volgt een Google rondje op zoek naar nieuwe berichten. Hier en daar nog wat nieuwe berichten te vinden, maar verder is het nu ook wel stil. Het is misschien een droevige bezigheid, maar ik blijf toch op zoek.

Twee weken geleden, op wat zijn tweeëntwintigste verjaardag had moeten zijn, bezochten we zijn laatste rustplaats. Er was eerst nog wat verwarring om de locatie. Ter gevolgen verdwaalde ik in de volle zon op het terrein van begraafplaats Zorgvlied. Allerminst een pretje moet ik zeggen. Maar uiteindelijk waren we toch daar. We dronken een biertje, rookte een sigaret en we gingen er even bij zitten. Het was vrij ludiek. Naast de Oscar Wilde foto en wat bloemen die andere bezoekers hadden achtergelaten, lag er nu ook een pakje Lucky Strike en een blikje bier. Wat moesten zijn ouders daar niet van denken? Ach ja ook dat was Tonio.

Dat was hij misschien ook iets te veel het afgelopen jaar. Want wat werd er de laatste twee jaar geleefd door die jongen. Ik zag een eerste jaars Media en Cultuur student die eindelijk uit zijn schulp begon te kruipen en rustig zijn draai begon te vinden in het volwassen leven.


Dat leek op een inhaalrace die door mij niet bij te benen viel. Vooral op de maandag met zijn studentenborrelavond. Om je week met een koud pilsje van start te laten gaan in het Atrium café. Elke maandag waarmee mijn werkweek nu van start gaat, stemt het mij extra droevig.

Wat nog meer droevig stemt (want aan een persoonlijke dramaserie lijkt maar geen einde te komen) refereert naar de titel 50/50. Eerst goed nieuws: IJsland gaat wel door deze zomer. De hartoperatie van mijn vader is opgeschoven naar december en we kunnen deze zomer een memorabele reis gaan maken. Slechte nieuws is de overlevingskans van die uiteindelijke operatie (50 procent). Het is daarom misschien ook een beetje alles of niets het komende halfjaar. Die gedachte hangt loodzwaar om de nek deze dagen.